در ارتباط با تأسیسات شریانهای حیاتی و شبکهها در هنگام رویداد زلزله، دو نوع آسیب به زندگی شهروندان و خود شهر ممکن است وارد آید: اول عدم دسترسی به شریانهای حیاتی (مانند آب آشامیدنی، برق، گاز و مخابرات) برای زندگی روزمره در اثر آسیب دیدگی آنها و دوم رویداد سوانح ثانویه (مانند آتشسوزی، شوک الکتریکی، انفجار و غیره).
بدین دلایل سازمانهای مدیریت شریانهای حیاتی باید سامانههای مدیریت بحران را بهمنظور به حداقل رساندن آسیب در هنگام زلزله تشکیل دهند.
در این مطالعه، دامنه وسیعی از دادهها از سازمانها و شرکتهای مرتبط با شریانهای حیاتی (آب، گاز، برق، مخابرات) گردآوری شده است. از آنجا که چنین پایگاه جامع دادهها که توسط گروه مطالعاتی ایجاد شد، اولین از نوع خود در تهران میباشد، فقدان کیفیت و کمبود داده بهخوبی قابل مشاهده است. با این حال، دادههای اولیه شامل اطلاعاتی در مورد شبکههای اصلی سیستمها ساماندهی شد. در این گزارش، دادههای اولیه را میتوان بر روی نقشههای هر یک از شریانهای حیاتی ملاحظه نمود.
گروه مطالعاتی دادههای شریانهای حیاتی را گردآوری نمودند. متأسفانه دادههای محدودی برای این مطالعه گردآوری شده است. بنابراین، ارتقاء پایگاه دادهها در آینده مؤکداً توصیه میشود. بهطور کلی همه سازمانهای شریانهای حیاتی به نحوی با یکدیگر مرتبطاند. برای مثال اگر شرکت مخابرات یک سیستم مولد برق خودکار نداشته باشد یا اگر شرکت برق نتواند برق لازم را تأمین نماید، کلیه سامانههای مخابراتی غیرفعال خواهند شد. این مساله نسبت به شرکتهای آب و گاز نیز قابل اعمال است. بنابراین، تبادل اطلاعات و همکاری بین سازمانها برای کاهش مساله مهم است.